Bir bahar akşamı hüznünden çıkıp,
Yüzünde en tatlı gülüşlerle gel! ,
Benliğin,akılın seddini yıkıp,
Göğümde ülker ol,saf düşlerle gel! ...
Zamandan sıyrılıp,vehminden arın,
Nefretini öldür,sevgiye bürün,
Kardelen ol yeşer,üstünde karın,
Yürek yangınına kar-kışlarla gel..
İsmini,cismini mekana bırak,
Kibrini,kahrını takana bırak,
Kendini gönlüne akana bırak,
Gönül gözü ile bakışlarla gel! ...
Ummanı,deryayı sığdır sedefe,
Muhabbet sırrını koyup hedefe,
Aşkını nakış et işle gergefe,
Özünde,gündoğar nakışlarla gel! ...
Kayıt Tarihi : 6.8.2005 11:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mehmet şakir karataş
TÜM YORUMLAR (2)