Gözü dönmüş dünya insanların
Dönmüş ki çaresi yok belli..
Hışım bürümüş
Kin nefret bürümüş
Birlik yok olmuş günden güne
Düzelmeyecek gibi,düzelmeyecek belli
Kardeşlik,dostluk çırpınıyor yokluk denizinde
Cankurtaran sevgileri sönmüş
Kopukluğun çığlıkları duyuluyor dört bir yanda
Çığlıklar susturulmayacak belli...
Nedendir bu aldım verdim savaşı
Neyi alıp veremez insanlar bilinmez
hesap sormak nafile
hesap verecek diller çözülmez.
Durun diyeceğim gelir içimden
Durun tetiğe dokunan eller
Sevgiyi saçsın bütün namlularınız
Merminin her değdiği yerde
Kan yerine güller açsın
Açsın ki dost şaşsın,düşman şaşsın
Ama nafile
Bütün evreni sarsada
yayılsada desteksiz sesim
Duyulmayacak gibi
Duyulmayacak belli...
08.10.1992
Nergiz KartalKayıt Tarihi : 15.3.2001 13:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!