Çağrı Şiiri - Erkan Yanarateş

Gel bebeğim,
Sarmaşığın ağaca dolandığı gibi
Gir koluma, sar beni...

Başını omzuma yasla
Ve gözlerini kapat uyurcasına
Elini kalbine koy ve düşün.
Ver kendini o titrek atışların ahengine,
Götürsün seni tâ yedi ay öncesine...

Sor içindeki o sinsi canavara,
Senin için her şeyi yapmaya hazır,
Uğruna başını bile koyan,
Sana yabancı diye öğrettiği
Bu adamı sor...

Sor o güzel günlerimizi,
Elele dolaştığımız yerleri,
Tek vücut olduğumuz anları sor...

Sor ona... Hayallerimizi hatırlat.
Gelecekten beklentilerimizi,
Dostlarımızın bizi merasimlerle
Çılgınlar gibi eğlenen
Mutlu bir çift olarak
Görmek istediklerini hatırlat...

Sor ona... Bunca eziyet ettiğin halde,
Neden hâlâ deli gibi sevdiğimi...
Senden karşılık görmediğim halde,
Mücadelemin sebebini sor.
Aşkın gücünü sor ona...

Sor ki parçalansın, dağılsın,
Üzerine su dökülmüş sıcak cam misali...
Anlasın sevginin ne olduğunu.
Rahmanî gücün şeytanî güçten
Büyük olduğunu anlasın...
Allah’ın her zaman ve her yerde,
Sevenlerin yanında olduğunu anlasın...

Nefretin bile gün gelip
Aşka döndüğünü anlasın...
Kısaca, ona hükmettiğini anlasın.
Anlasın ki, ya o da aşka dönüşsün,
Ya da terkedip gitsin...

Hükmet ona, engel olmasın,
Gözyaşlarının sevince dönüşmesine,
Sevmene engel olmasın...

Korkma bebeğim, Erkan’ı dinle.
İhtiyacın olan güç,
Kalbindeki imanda mevcuttur.