Çağrı Şiiri - Volkan Ateş

Ne kadar çok özledim sana sarılmayı
Ama, ben hiç sarılamadım ki sana!
Bülbülün güle şarkılar söylediğini görürüm de,
Dert düşer içime
Sanki hiç yokmuş gibi...
Deryasında yüzerim dertlerin,
Bir ben olurum, bir sen olurum!
Zaman geçer de unutur muyum?
Unutmak ölümle gelir diyarıma,
Yaşıyorsam,
Hiçbir zaman unutmayacağım!
Ne olursan ol gel artık
Seni sevdiğim kadar hiçbir şeyi
Sevmedim, sevemedim!
Hep alçaklarda kaldı AŞK!
Ben, senin beni sevebilmeni
Ben, senin hayata döndürebilmeni
Bir de gözlerini sevdim! ! !
Yılan da olsan, çakal da olsan
Aç bir canavar da olsan
Dön geri gittiğin yollardan
Yoksa
Ağır gelecek bu isyan bana,
İsyan kazanacak, ben kaybedeceğim!

Kanatları kırık bir güvercin
Gözyaşlarıyla yıkanmış bir serçe
Viran bir şehirim senden sonra!
Ne uçmayı ne de ağlamayı biliyorum.
Zamansız indi şehrime ölüm
Kimsecikler kalmadı benden başka!
Ve eğer gelmezsen
Çok geçmez,
Ben de giderim bu şehirden!
Çiçeklerin kokusunu alamıyorum
Göremiyorum artık
Gözlerinden başka bir diyarı!
Zamanın keskin bıçağı
Ayıramaz ki
Gözlerini gözlerimden!

Hayalinle yaşamak güzel de
Bir de sen olsan şehrimde
Sıradan kaldım senden sonra!
Beni savaşmaktan alıkoyamaz ki
Gül dalında efkar saçan bülbül!
Duyamam ki feryadını...
Kulaklarımda senin efsanevi sesin!
Olmasın bu çekip gitmelerin.
Dön geri,
Ve bir daha hiç gitme! ! !
Ben bir tek seni sevdim
Gerisi yalan...