Çağrı Şiiri - Galip Karabatak

Seni çağırıyosam gel!
Bilki dardayım
Düşmüşüm
Soluksuz kalmışım belki
Aşım bitmiş, kanım çekilmiş
Nefeslerim buz kesmiş
Bil ki
Seni çağırıyorsam gel!

Seni çağırıyorsam gel!
Geceleri uyuyamıyorsam
Tutamıyorsam kalemi bile
Üşüyorsam
Seni düşünmeyi düşünüyorsam her gece
Ve ağlıyorsam
ama nasıl
yüreğimle
ama nasıl
kalemimle
Yaş akıtamıyorsam gözlerimden
Tıkandıysa pınarlarım
Korkuyorsam
Ceylanlarım ölü doğuyorsa bahara
Düşlerimse kapkara
Ve elerim titriyorsa çaresiz
Gözlerim kanıyorsa
Ateşlere yürüyorsam gözükara
Avuçlarımda sımsıkı cam kırıklarıyla
Dudaklarımı ısırıyorsam kanatırcasına
Ve mürekkeple değil
akan kanımla adını yazıyorsam şiirlerime
seni çağırıyorsam gel!

seni çağırıyorsam gel!
bilki düşmüşüm
dardayım
seni çağırıyorsam gel!
bilki kaçağım, yanmış içim
firardayım
ve seni çağırıyorsam gel
işte o zaman acıyı da pembe görürüm
seni çağırıyorsam gel
bilki,
ben ölürsem, bu feryatla ölürüm!