çağrı
Ne yapsam
Ne etsem
Karşı koyamıyorum
Susuzluğun sonu
Açlığın terbiyesi gibi
Yalnızca benim hissettiğim
Çok özel bir çağrı bu
Çizdiğim hiç bir rotayı
Takip edemiyorum
Deliliğin başkalaşmış hali
Bu olsa gerek
Günlerdir titremelerim
Ter içinde uyanmalarımın
Sebebi bu çağrı
Bilmediğim bir alametin içine
Çekip duruyor beni
Bir girdabın içine doğru
Hızla sürüklendiğimi
Biliyorum bilmesine ya
Aksine de davranamıyorum
Damarlarımdaki kanın
Yavaş yavaş akışkanlığını
Kaybettiğini hissediyorum
Ve o sonsuz
Bilinmez karanlığın
Çekim gücünde
Uzanıp tutunabileceğim
Bir dost eli
Bir sevgili yüreğine de
Sığınamıyorum...24.1.2017
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 15:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Işık 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/07/05/cagri-366.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!