Diriliş Gazeli Şiiri - İlyas Memiş

Uyan ey şanlı millet, uykudan uyan yeter.
Kalksın meşum atalet, bitsin bu hicran yeter.

Bırak kürek çekmeyi gaflet denizlerinde,
Açıl engin sulara kükresin umman yeter.

İn isyan dağlarından gir irfan bağlarına,
Durulsun fırtınalar, son bulsun hazan yeter.

İç yeşil yaylaların berrak pınarlarından,
Kurtul kızıl çöllerden, bataklıklardan yeter.

Bunaldı ruhlarımız asrın dehlizlerinde,
Sönsün ruhsuz aydınlık, kapansın zindan yeter.

Çekilsin bulutların gölgesi doruklardan,
Açılsın gökyüzünden kapkara duman yeter.

Sensiz zulüm, istila boğdu hak, hakikati;
Dön gel söksün şafaklar, dönsün bu devran yeter.

Varsın kutlu yolları kapatsın puslu dağlar,
Gönlündeki azamet, göğsünde iman yeter.

Sen ki tahtını kurdun çağların zirvesine,
İhtişamlı tarihin, yazdığın destan yeter.

Yankılansın mehteran ufkunda kıtaların,
Dalgalansın ovalar, yürüsün meydan yeter.

Yağız atlar yollarda yoruldu beklemekten,
Bin artık küheylana yeniden şahlan yeter.

Uyan ki uyansın halk, kalk ki kalksın insanlık;
Dirilsin baştan başa seninle cihan yeter.

Aralık 2012