Çağrı Şiiri - Hamza Kaplan

I

Tüm başları bir bir öne eğen bir Allah vardır

Alın yazısının çok ötesinde bir yazgı gibi

Atalardan üzerimizde kalan, lanetli bir ah vardır

Gecelerden katre katre dökülürken bütün sır

Yardan, diyardan ve anneden vedasız ayrılık vardır

Bu yolda çile var, bu yolda bela var, bu yolda ölmek var

Sağımızda zifiri karanlık, solumuzda uçurumlar var

Ve yolun sonunda bekler hep en sevgili yar

II

Sevgili!

Sanadır bütün yazdıklarım ve yalnız sanadır özlemim

Leylak kokusundan uzak, ıssız ülkelerden sanadır çağrım

Bilir misin ki kalbimde, senin dahi bilmediğin bir sen vardır

Parmaklıklar ardında pas tutmuş parmaklarımla

Bir senin için

Senden öte bir sen için yazdığım mısralar vardır

Gözlerimde idama mahkum edilmiş bakışlarınla

Beni kasıp kavuran gerçekleşmemiş hayallerin vardır

Rüzgarın gelişini haber veren

Gece karanlığının dahi kıskandığı bir sen vardır

Yağmur gibi etrafa sükunet veren

Tıpkı gurbet gibi hasretliklerin vardır

Ve kalbimde tıpkı kimsesiz bir pelikan gibi

Bilinmez ülkelere hicret hayalim vardır

III

Zelzeleler çöktü sensizlik diyarıma

Nemrutlar odun taşıdı hep alevler ülkesine

Bir ben kaldım sönmez dedikleri yangının ortasında

Ve bir karınca bir ömür yas tuttu ardımdan

Hiç görmedim karanlığı boğan o güneşi

Ve güneşle etrafa cıvıl cıvıl renk katan çocukları

Duymadım, ismini sayıkladığımdan, ufacık bir huzur sesi

Bilmem ki okur musun bir gün

Sana yazılmış o destanları, mektupları, şiirleri

Ve duyar mısın bir gün

Sensizlikle imtihan olmuş

Bir senin için yaşamayı göze almış

Gurbetinle sevgili olmuş bu seyyahın çağrısını

Çağrım sanadır sevgili

Dinle artık, isminle çarpıp hayat bulan şu kalbi

ARALIK 2013