Çağrı Şiiri - Vedat Fazıl

Bu bir isyan,
bu bir feryad bu bir ağıt,
Tüm sevdiklerime bu bir cağrı.
Unuttuklarımızı hatırlamamız için,
Ben ağlamayı unutdum gözlerimde yaşım kurudu
Sevda dedim,Aşk dedim beni özümden vurdu
Yalnızığıma zincir vurmam imkansız, kudurdu
Azğınlığı bana vefası sana artık
Söyle beni sana kim unutturdu.
Masum değilim elbette, ya sen masummusun?
Masummusunuz duygularımdakiler
O eski insafsız acımasız sevgililer
Yeniler eskiler nerede vafa
Ben beni unutdum,Uykusuzum
Aclığın yüreğimin acımasızlığı,susamışım
Vefasızların anası susuzluğum
Yorğunluğum beni biçare yaptı
Sorğuladığım arasıra kurğuladığım.
Cok oldu ğidenlerin arkasından ağladığım
Cok oldu vealşırken'beni unutma'diye yalvardığım
Nerede kaldı o gözü kara adam
Neredeler sevdalıları,belalıları
Ben hiç sevmedim tek taraflı aşkları.
Şimdi sıra sizde bilmem kac kişi ya kimler
NEDEN ARAMAZ SORMAZLAR
Neden yok olup giden sevada aşahanı görmezler.
Hanği günahın sevabı affettirir söyleyin
Sizin günahınızı
aldığımı düşündüğümde ahınızı yüreğime zinzir vurdum işte yalnızlığım
Sizi sevdim dedim işte af dilemekse sevmek
Hepinizden af diliyorum
Önünüzde eğilerek
Masumiyetim elbetde yüreğimde saklı
Mahşere kadar sizin için elbetde bu cağrı
Arayanı arar sorarım
yaralarını sararım
Dostum sevdalandığımdan
Bu Özrü kabul ederseniz köle deyin satın pazarlarda
Neolur yüreğim caresiz,kimsesiz ölmesin