Çağrı Şiiri - Leyla Özercan

Dantel gibi örülmüş o tarihin
Oya oya işlendiği bir kent oluşumu Viyana!
Kulağımızda ezgilerin muhteşemliği,
Gözlerimiz tüm bu güzellikleri görmekten sarhoş…
Sanat kokan hava yakıyor genzimizi
Tiyatroların ışıltısı sarıyor bedenimizi
Meydanların içi içine sığmaz haline
Bütün görkemiyle katedral eşlik ediyor.
Salzburg’dan esen rüzgar Mozart’ı taşıyor Viyana’ya…
Mozart’la geziyoruz sokakları:
Güzellikler çarpıyor bizi.
Sanat kokusu bizimle,peşimizde
Ve o eşsiz sarayda sanatla tarih el ele! ..
Rengarenk çiçeklerle halka oluyor
tarih,sanata elini uzatırken..
O eşsiz görüntülere,mükemmel bir müzik eşlik ediyor.
Mozart yanıbaşımda,bırakmıyor ellerimi
Opera binasına sürüklüyor beni…
O ünlü tenorların sesleri kulaklarımda
Ve şarap rengi kadifeler içinde Viyanalı gençler
Bir konserin tanıtımcısı onlar:
Onlar da yakalıyor ellerimizi
Mozart,ben ve onlar…
Sonra Viyana!
Saatler birbirini kovalarken,uçuyoruz
Bir ucundayız kentin ve öbür ucundayız birden
Düşler kenti Viyana’da yere basıyor ayaklar…
Ve düş sarhoşu ben;
Ayrılamıyorum bu muhteşem kentten
Sonra Mozart’tan,bırakmıyor ellerimi…
Başımı döndüren bir şeyler var,çözemediğim
Şimdi veda zamanı oysa! ..
Yeni birlikteliklere,yeni buluşmalara Viyana
Kulağımda o nefis ezgilerin tınıları,
Şerit şerit görüntüler…
Belki uyanmak anı şimdi
Ama resimlerde Viyana,
Valslerde,müziklerde,anılarda…
Ve dayanılmaz yeni çağrılarda!

(Ankara)