Çağrı Şiiri - Tülin Özgen

Hadi kalk şimdi, ışığı kapat, aç pencereni
Buz gibi bir hava girsin içeri
Birde müzik çalsın zifiri karanlıklarda
Sonra düşün
Düşün dışarıda, her çatı altında yaşananları
Birisi karısını dövüyordur şimdi
Tüm içgüdülerine yenik düşerek,
Diğeri yalan söylüyordur sevdiğine
Senin için ölürüm derken,
Ve diğeri, diğerleri
Ve sen, nerede kaybettin umutlarını
Hangi yaşamın insafsızlığında,
Ya da hangi kadının kollarında
Ve bir diğeri
Yıllarca yaşanan acıların ardından
Farklı bakıyor artık umutsuzluklara.
Doğan her güneş
Benden yana diyerek
Alay ediyor karanlıkların heybetiyle
Sabah oluyor artık
Güneşler doğacak yüreğine şimdi
At kendini sokaklara
Merhaba de gelecek güzel günlere
Ve aç kollarını
Hazırım de, umut dolu yarınlara