Çağlayanın Ardı. Şiiri - Adnan Şahin 2

Yüreğim çağlayanda çırpınan,
Bir küçük kırmızı balık şimdi.
Hop hop hoplasam da
köpükler arasında,
Biliyorum daha var,
daha var o çağlayanın ardına ulaşmama.

Ama inadım inat.
Çıldıra çırpına,
çırpına çıldıra,
Çabaladıkça umutlarıma,
Gülüyor halime,
Çağlayan olmuş hayat.
Gülüyor sırıta, sırıta.
Anaç doğurganlığıyla,
Babacan muhafızlığıyla,
‘’günü gelince alıcaz’’ diyorlar,
çağlayanın ardına,.
bekle gökkuşağının suskunluğunu,
daha zamanı var,
buraya çıkmana.
Artmalısın daha da,
Sevdiklerin, sevildiklerin çoğaldıkça,
Emeklerin tükettikçe hücrelerinin ferini,
Son hücrenle zıp diye zıplayınca buraya,
Kucaklayacak asıl sevdiklerin seni.

Sonsuzluğa dalacaksın,
Zamansızlığın siyahında.
Anlayacaksın ki çağlayanın ardı,
Bir bitiş,
bir yok oluş,
bir erdem.
Bu hep böyle sürecek yavrum,
Küçük kırmızı balık,
Çağlayanda çırpınan,
Bir küçük adem.’’

21.06.07
04.32