dün gene kırılan kalbimi onarmaya çalıştım.
kırık penceremden girerken havanın ayazı.
sen kokulu bir battaniye'ye sarıldım
koskoca oflar çekiyordum, bitişik zamanlara inat.
gözlerim hep kapı zillerindeydi
yada çalacak bir telefonda.
sonradan anladım çoktan beri terk edilmişliğimi
ve yoklukların ortasında koca bir yokluk olduğumu umutsuz.
Kayıt Tarihi : 20.12.2002 21:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)