Toroslar’dan Akdeniz’e bir yel esince,
Yağmur, kar yağıp toprağa naz edince!
Kırda açan çiçeği hoyratın birisi ezince,
Yurdum insanına içten içe yanarım,
Sevgiden, dostluktan yana çağlarım.
Yiğitlerin yüreği kavgada güm güm atmalı,
Deli gönül, sevdiğine aşkın kapısını açmalı.
Ataya özlem duyduğu zaman yarası azmalı,
Yurdum insanına içten içe yanarım,
Sevgiden, dostluktan yana çağlarım.
Sözünü geçiremezsin, elin havlayan itine!
Yolsuzluğun, rüşvetin kiri bulaşmasın eline.
Çalışır çabalarken hileyi katmayasın özüne.
Yurdum insanına içten içe yanarım,
Sevgiden, dostluktan yana çağlarım.
Ulusoy’um, şu yalan dünyadan neler ummadı
Hayatı boyunca çalıştı, bir baltaya sap olmadı.
Yoksulsun, garipsin diye hak selamımı almadı.
Yurdum insanına içten içe yanarım,
Sevgiden, dostluktan yana çağlarım.
Kayıt Tarihi : 13.7.2015 20:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!