Ayaküstü sevişmek;
binmek için en kalabalık otobüsü beklemektir,
Bazen bile bile yanlış otobüse binmek.
Ayaküstü sevişmek;
izlemek için en kötü filmi seçmektir,
Aynı filme defalarca kez girip filme dair hiçbir şey bilmemek.
Gözlerim akşamın karanlığına düşüyorken,
Kalbimin homurtulandığı acıları damlatıyor bedenim.
Ve kanım pıhtılaşmaya çalıştıkça;
Derinden inliyor damarlarım!
Sen hangi kavganın galibi...
Genzinde kaçıncı mutluluk düğümü?
Kırmızısına mavisine uyanılan bir çok günü var yaşamın...
Farklı pencerelerden de görünse, başka takvimlere de düşse
Zemininde kayan hayatlar taşıyoruz,
Gün günden derine çektiğimiz acılarımızla yoğrulurken benliklerimiz
Geçen her anı büyümek sanıyoruz.
Ne kadar dik durmayı öğrenirsek
Aslında İstanbul dedikleri
İki köşe başı
Bir kaç sokak lambası
Bir de boş kaldırımlar
Geriye kalan hayal kırıklığı pişmalık
Geçmişin hüzünlerine boğuk caddeler
Kırılgan çocukluğumun en karamsar düşüncelerindeydi sensizlik
Yalnız sensizlik mi?
Her biten öykünün ardından üzülmedim mi sanıyorsun?
Geçip giden hayatlara bakıp düşündüğümde
Gitmek birkaç saniye ile açıklanırdı hep
Gün yine alabora oluyor ve birileri mırıldanıyor öykülerini
Üç beş parça tohumladığım sana tabi muhabbet
Yerini derin karmaşık huzursuzluklara terk ediyor
Belli belirsiz yansımaların orta yerinde
Öylesine kişiliksiz zincirlendiğinden olsa gerek yaşama
Bırakamıyorsun sahip olmadığın kadarında
Herhangi bir ocak ayının ilk günleriydi
İklimlerin yazı unuttuğu zamanlarda
Pekâlâ, bir yuvarlanıştı yaşadığım
Ama sen başkaydın, bambaşka
Sıcak tanıdım seni iklimin aksine
Rölantide hayatın heyecandan uzak hışırtısıyla
Büklüm büklüm bıraktığın yaşamışlık yanılgısı arasında
Kelimelere hükmettiğimi sanarak yazıya eğilip
Senden birkaç iz bırakmayı istiyordum
Aşkların eşsiz tabiatına
Bir şarkı söylesem,
Çocuksu üzüntülerimi tanır mısın?
Ya da geçmiş zaman yalnızlıklarım,
Herhangi bir şekilde dile getirilebilir mi?
Kişiliksiz kimi söylencelerin otağında
yokluğunda bile sana sığınıp
yalnız senin varlığınla yaşama tutunduğumu
kaç kez intihara kalkışıp
yine senin varlığınla vazgeçtiğimi
yırtıp yazdığım ne varsa
resimlerin mektuplarınla birlikte yakmayı düşünüp
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!