Ele gelin oldu gönül yıldızı,
Kader dedi ağlamaya başladı.
Sararıp soldukça gönlümün kızı,
Yüreğimi dağlamaya başladı.
Töreler gereği beşik kertmesi,
Ayırdı bizleri gelin etmesi.
Nafile sevenin gönül gütmesi,
Kaderini yeğlemeye başladı.
Duydum ki Demet’tir goncamın yeri,
Cemrenin parkından biraz ileri.
Hasretlik yakarken yıllardan beri,
Bir teselli sağlamaya başladı.
Gülüm o sevdanın hala farkında,
Öğüttü un etti felek çarkında.
Buluşup görüştük Cemre parkında,
Deli gönül çağlamaya başladı.
Yeşile büründü gönüller dağı,
Bilmem ne gösterir kaderin ağı.
Gazeli dökmüşken gönlümün bağı,
Dallar filiz bağlamaya başladı.
Hal hatır soruldu bir tahta bankta,
Sanki güller açtı elma yanakta.
Sallandı Eyüp’üm dalda yaprakta,
O gönlünü eğlemeye başladı.
Eyüp Şahan
Ankara 14.7.1981
Kayıt Tarihi : 17.11.2014 22:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!