Dağ olsaydın görünürdün yamaçta,
Su olsaydın coşar idin ırmakta,
Işık açsan parlar idin şafakta,
Zenginim diyerek çağlama gönül.
Saray olsan gönüllerde gezerdin,
Aşkın gemisine biner yüzerdin,
Kitaplar okurdun İncil dizerdin,
Gezginim diyerek çağlama gönül.
Bulut olsan su verirdin canlara,
Rüzgâr olsan savrulurdun kırlara,
Mevsim gelsen dağılırdın yıllara,
Enginim diyerek çağlama gönül.
Abdal olsan gezer idin ellerde,
Türkü olup söylenirdin dillerde,
Bazen sevgilerde bazen dertlerde,
Kanber’im diyerek çağlama gönül.
Kanber GÜRBÜZDAL
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta