Bıraktığın yerdeyim
Duruyorum öyle
Çağlıyorum geceleri ordan oraya
Belki duyarsın sesimi
Duyarsın sesimi de
Dönersin geri
Ben alıştım artık beklemeye
Bir ömür burdayım
Kolumda somut
Kalbimde soyut izinle
Pişman mıyım
Değilim tabiki de
Senin yaşattığın güzellikler
Bana hayatı öğrettiler
Daha farklı bakmayı her şeyden zevk almayı öğrettiler
Ama şundan bahsetmediler
Senden ayrı yaşamayı
her şeyin sonunun olduğundan bahsetmediler
Şimdi ise onu öğrenmeye çalışıyorum
Ama pek de olmuyo gibi
Yardıma bir desteğe
Omzuma dokunucak bir ele ihtiyacım var sanki
O el geldi mi işte ben de kendime gelicem
Artık olduğumuz yerde o eli bekliyoruz artık her şeyi zamana bıraktık
Ben geceleri çağlamaya devam edicem
Suluk bir yerde başımı dayayıp
Seni bekliycem gecelerde
Yanımda su sesi başımın üstünde çağla ağacı
Kayıt Tarihi : 26.6.2018 16:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!