Gece yandım gündüz söndüm ışıyamadım
Terki diyar ettimde buralara alışamadım
Toplayıp göçü baba oçagına taşınamadım
Sürünüp dolanıyorum TATLAR beni çağırmadı
Sanki yabanda türedim bulaşmadım
Hepsine tek tek dokunup ulaşmadım
Aynı tporaktan türedik karışamadım
Öz köylülüerim ama ALIÇLI bana alışmadı
Çekdiklerimden gurbetten yakınır oldum
Bülbül olup şakıdım gül dalarına kondum
Degil size ben kendime bile gurbet oldum
Yaşadım gidiyorum TANIR beni tanımadı
Tatlarada kalamadım gurbete sıgmadı başım
Mahmudun dereye karıştı kuzda akan göz yaşım
Ancak ölürsem karatarlaya dikilir mezar taşım
Gidip geri dönüyorum ÇATALKAYA beni bağlamadı
Azimet yandım yandım küle döndüm hasretinden
Gönlümü avuttum bulabildigim resimlerinden
Ne yaşadım nede haberim oldu mevsimlerinden
Tatlı dogdum gurbette acıdım TATLAR beni tatamadı
Nazmi Gökdogan
Kayıt Tarihi : 20.5.2020 12:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!