Akşam gölgeler düşer caddelere
Giyilmiş yalnızlıklar taşır insanlar
Gönülde kimsesizlik varsa
Suretler soluk birer hayal olur
Bulanıklaşır dört bir çevre
Duvar kenarına sinmiş bir çocuk
Ağlamak için gerek duymaz sebebe
İçinde korku ya da küçük bir kayıp
O da yenik düşer terk edilmişliğe
Oflamalar duyulmaz uzaktan
İç çekmeler kişinin sırrı olur
Anlaşılmazlığa mahkum her dert
Ortak bulup die getirilmek istense de
Çağırmadan gelmiş oturmuş tasa
Her gece yüreğin tam ortasına
Kişi bir an kurtuldum derken
uzaklaşır yalnızlık huzur ile el ele
Kayıt Tarihi : 16.1.2012 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!