Çağırmaca Şiiri - Özdener Güleryüz

Her gün,
O bildiğin,
Parıltılı kıyıda,
Basacakmışsın gibi,
Dalganın kıyısına,
En kıyısında,
Mavi’nin.
En sevdiğin,
Güzel hissettiğin anda kendini,
Ve mutlu,
Varken zaman,
Dönüşlere,
Ve akşamüzeri belki de.
Belki de hislerin zaman.
Güneş elini,
İmbat’a vermek isterken tam da,
Islanmamış bir günde,
Belki de bu günde,
Yarınsızlığı saklarken,
Yüzünde,
Doğru yolda yalnızca,
Yürü ağırca.
Karşılaşmaca.
Saklıca.
Ağlamadan,
Bakmadan,
Gizlice.

ÖZDENER GÜLERYÜZ