Çağırıyorum Şiiri - Fuat Eriçok

“hava kurşun gibi ağır
bağır
bağır
bağır
bağırıyorum..”

nâzım hikmet / kerem gibi

ey yurttaşlarım
dindarım laikim ateistim
yaşlım gencim
amelem doktorum kaptanım makinistim
öğretmenim öğrencim

yaklaşıyor seçim
yanıyor yanıyor yanıyor içim

yine çıkacaklar karşımıza
şıkıdım şıkıdım
sırıtık sırıtık
bir sürü utanmaz arlanmaz
bir sürü kuldan tanrıdan darlanmaz
ar damarı yırtık

bıkmadınız mı aynı mavallardan?
ey canım ciğerim yuttaşlarım
kardeşlerim çiledaşlarım
bıkmadınız mı artık?

yine çıkacaklar karşımıza
kimi sağın sağında
kimi solun solunda
kimi her kesime yağdanlık
kimi elinde bayrak
olduk olmadık yerde
vatan millet sakarya

farketmez aslında hangi kılıkta olduğu
hep aynı kafa
hep aynı çıkar
hep aynı yave
nasılsa insanlar ne dese dinleyecek
ha seçim meydanı
ha köyde bir izbe kahve
aynı dumanlı gözler
aynı ifadelerle bakar ya

yine çıkacaklar karşımıza
bir gözleri uzak batıda icazette
bir gözleri kaditi çıkmış halkın leşindeki lezzette
son kırıntıları da lüpletmek için

yine çıkacaklar karşımıza
ve yine gidip birine vereceksiniz oyunuzu
niçin?
niçin?
niçin?

yine çıkacaklar
yine ve hiç çekinmeden
sarılacak öpecek sırt okşayacaklar
konuşacaklar konuşacaklar konuşacaklar

hiç vaz geçmezler
kadın çocuk yaşlı genç
yandaş karşıt
hırsız haydut güzel iğrenç
seçmezler

bir insan bir oy
seçime kadar hepsi değerli
sonra kenara koy
beş yıl boyunca soy soy soy

yine çıkacaklar evet yine
oy anam oy
oy anam oy
nasıl bir yaratılış mucizesi bunlar?
nasıl nesil
nasıl soy?

yanıyor
yanıyor
yanıyor içim
büyük ozanın dediği gibi aynen
“hava kurşun gibi ağır”

bağır
bağır
bağır
bağırıyorum
ne olur dostlar arkadaşlar kulak verin dinleyin
kalpleriniz değilse hâlâ sağır

sizleri hiç birine oy vermemeye çağırıyorum

(16 ocak ’07)

“kapansın el kapıları bir daha açılmasın
yok edin insanın insana kulluğunu
bu davet bizim”

nâzım hikmet / davet