Bana yardım et, lütfen!
Ben çok gülerken sessiz çığlıklarımı duy...
Ben yaşarken herkes ölüyor gibi..
Bana bir şeyler anlatıyor kalbim,
Bunu durmadan ağlatarak yapıyor.
Sen ki bulutlardan oluşan:
Sevgi, şefkat, merhametsin,
Yağmur yüklüsün...
Kimi zaman da dolu içlere hava olansın .
Kurtar beni kimsesizlerden!
Kimse su olamıyor herkes ateş yahut toprak olup örtüyor içimi...
Kim dokunsa çok yakıyor, acı veriyor...
Hiçbir şey anlamıyorum neden kalbim hep ağlamaklı?
Bana anlatamadıklarımi anlat.
Sen beni kurtar bana göster çıkış yolları..
Hiçbir kapı içine giremiyor
Girsem de hiçbir evin penceresi yok!
Her yerde havasızlıktan ölüyorum...
Hissediyorum kalbim zayıflıyor,
Nolur kurtar beni bu kafesten...
Kayıt Tarihi : 29.1.2022 12:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Esra Birge](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/01/29/cagirin-sessiz-cigliklarimi.jpg)
Bana merhametinle muamele et
Ey merhameti sonsuz...
Gecenin en karanlık anı, şafak sökmeden az önceki andır.
Tebrikler
TÜM YORUMLAR (1)