Çağır Hadi Şiiri - Ahmet Dinç Kayıp Anahtar

Sahil de oturup seyrederken denizi
Ya da çimlerin üzerine uzanıp gökyüzünü
Seninle yan yana,
Uçsuz bucaksız gelirdi dünya.
O kadar büyürdü ki gözümüzde
İkimizde yok olurduk adeta.

Oysa sen parmaklarımın arasından
Kayıp gidince
Anladım ki,
O masmavi gökyüzü,
O uçsuz bucaksız deniz,
O kocaman dünya senmişsin.

Şimdi dar bir hücrede,
İki büklüm çıplak bedenim.
Taş betonlarda üşümek deyim.
Burnumda rutubet, küf kokusu,
Işıksızım, karanlıkta çürümekteyim.

Aç demir kapının sürgülerini,
Çöz prangalarımı.
Çağır hadi beni,
Çağır da,
Sana geleyim…

İzmir – 2014