Cagindayim Demektir Şiiri - Fikret Gorken

Elime aldigim ilk tebesirden
bu nasirdan kagida yazdigim ana kadar seni
dal daha urkek olsa da gogsumdeki bu kalkan kustan
hic gayrimiz yokmus gibi sarsildim.
Bilincin kucaginda
ya da umudun yaylimlarindan suzulen
kizil ufkun en oyalanmayan yerindesin birtanem
boyle soyleyebilirim.
Boyle soyleyebilirim henuz cok erken biliyorum yoktu yani bu
sonmus bilegimdeki kar firtinali denizler
ve yoktu henuz niluferce kivrilan ala gozlerinde
o ac koleleri
tomurcuk sabrimin
boyle soyleyebilirim sen curuyen kirik omzumun koyaginda
bize ve bana sokuldugun zaman Beyazid gibi
golgeler catirdardi.
Simdi bana, haykirdikca genisleyen cakir alnimin yoldasi
eli kilicinda sabahlarla getirdigin o kesik soluklu notlari dusun
uc yildizlarin
bogazinda yutkunamadiklaridir bu bilirsin
gunese cekilen telin
adiyla doydugum ulakcisini dusun alnimin yoldasi
kan degisti mi yurekte
baliklarini
yilginligin aglarina
esir vermeyen bir denizi dusunerek katilmasini
iki dirsek ararken umudun pankartlarini asacak
gozlerim haykirmaya.
Simdi silsilece uzanip
gonendigin o billur ve aci dovusu dusun kanli karacam
cunku yok bilirsin
alnimin tam ortasinda bolunen
murclanmis kavga ciceginin
bilirsin cunku atmacalarin kerem dalimizi illoy illoy kemirdigi
o gumburtulu turkumuzun ciktigi yerin adi, yanginlarimizin
dag ve denizlerle
eylem birligine giden haritalarinda
basilan ak parmak altindaki yerin adidir.
Belki de sen bu yuzden hep
belinde yalniz bir tek kursun sakladin
tugla firinlarinda
hunerli yildizlardan ates almasi gibi kulumuzun
heybesinda depremler
yureginde medleriyle yanginlarin
sevdamizin yakilan
sari kozasinda bilenmeye.
Yagli kadronlara cakilan cemreleri, kavgaya ekilmedik
tek bir karanfilsiz toprak birakmamacasina yureginde
hasretin kayabaslarina dusuren
kalbi delik ama
en zor kuslari diyorlarsa eger demir tuzaklarin
belki de bu yuzden birtanem
ben o safran kokulu kanatlarinin
atislari ikiz
yuruyusleri
kaytan atimli tetiginde vurulurum.
Iste bu yuzden sevme beni yuzlercesiydi
binlercesi vardi memleketinde
toprak altinda karakavzalari kozleyen
ve unu yagsiz firina verdikleri
daglarinda gul bitmedigi icin gulun kokusunu
duyamadan yasayan onbinlercem benim
hayati bagislamiyorum ve oyledir bilsin ki bu
su gibi dokundugum sabir
gulup de sallarken yuregimde celik mendilini alninin
hele hele o guzel gunlere kanatmisken icini
hesap gozucumde karanfil
bu baskinla vedalasmak istemiyorum.
O gun ki degismemisim bir yangincicegi gibi isbasinda
cagindayim demektir hala
o en hizli yazilan mesajin.