Kara koçlar tokuşuyor yokuşta.
Kurtlar uluyor baharlarda, kışta.
Vadilerde çamların uğultusu…
Ormanın içinde kurulmuş pusu.
Yürüyorsun karları yara yara,
Büyüyorsun yaramı sara sara,
Sen,
Donmuş ruhumda açan kardelen
Zor mevsimin çiçeği.
Türkülerle büyüdün.
Fırtınalarla yürüdün.
Düşlerime dizdim seni, kızımı.
Hep meltemler fısıldıyor adını.
Çağın! Çağın!
Güneş gülümsedikçe yüzünde
Bitmez senin çağın.
(05.04.2008)
Kayıt Tarihi : 5.4.2008 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ben sevdiklerime düşlerimi hediye ederim.Orta sondaydı bu şiirde adı geçen öğrencim,bir kış gününün yolculuğunu anlatmıştı yazısında.Yıllar sonra bir açık öğretim sınavında salon başkanım oldu.Duygulandım ve yazdım...
![Hayri Sarı](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/04/05/cagin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!