Sular akıyordu, bir ormanın içinde,
ve yaşıyordu insan-dostları beraberce.
Kamplar yapılırdı vadinin her yerinde, asla yakalayamadığınız,
kimi zaman da destanlar yazılırdı savaşçıların keskin gözleri ve parlak zırhlarıyla,
ışığını aydan alan.
Küçük-insanlarla festival düzenlendi ilk ve son kez, kinden uzak.
Daha da batıda asil-kan yaşamaktaydı,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta