Yıkılan bu arsız sokaklar
Vedalara gömdüğümüz insanlık
Bir çağın gürültüsü
Öfkeyle geçiyor
Issız taşların içinden
Çağırıyor sesini kaybetmiş gece
Her pencereden uzanan yalnızlığın kokusu
Acılara uyandırıyor beni
Karanlığın içinden birlikte çoğalıyoruz..
Bembeyaz bulutların altında,
nasıl bu kadar kirlenebildik...
Kayıt Tarihi : 18.10.2023 21:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiirinizi
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
TÜM YORUMLAR (1)