Çağımızın Leylası Para Şiiri - Hamdi Oruç

Benim sadece cebimin leylası o

Çağımızın leylası para

Al istediğin oldu para...bu makamdı istediğin
Çağımızın leylası

"Parayı veren düdüğü çalar"...bu çağ böyle
Çağımızın leylası
Para para para...

Üzerine şarkılar yazılıyor paranın:
Varlığı dert
Yokluğu yara...

Eskidendi o
Bebeler ilk baba baba derdi
Demiyor artık
İyi eğil nefeslerine ne diyor: para para para

Paranın mecnunuyuz çöllerde çoğumuz
Bu leyla mecnunundan kaçar
Şaşma kör -topal birinin olurca

Napolyon bile demiş ki,:
Para para para...

Ucunda para varsa güzeldir o iş...
Diyen diyene

Diyelim mi gel:
Para para para
Camiye de alınmayacaksın
Boynu bükük fukara
Her kapıyı açıyor
Var mı para gibisi

Devlet alıyor devlet satıyor çarşısında
Ne krallar durabiliyor karşısında
Herkese haddini bildirir para
Kocaya karıyı güldürür para
Harcıyorlar vura vura

Para peşinde koşan koşana
Sarı saçlı kızlar kıskansın
Para sesi bülbül sesine denk oldu
kara değil değişti paranın rengi
Papatyalar yolunda soldu...

Parayı ilme-irfana harcayana alkış
Ne zaman biter bu zalim kış...

Para göz olmuş herkes abi
Ahiret akçesi geçmiyor çarşılarda
Para hiç bir çağda olmamış pul
Anladık
Hiçbir asırda bulmadığı kadar buldu bu asırda kul
Paraya kul olmayan kul kalmayacak mı kime sorayım abi...