Çağıldar Çağdan Çağa Şiiri - Vedat Koparan

Kendine düşünsel tatmin için birini arıyorsan
Bu kesinlikle ben değilim olmamda
İşte karşıda bak oyuncakçı dükkânı hiç durma

Yaşam olabildiğince herkesin kendinin seçimlerinde
Herkes yalnızdır ötekinin yalnızlığı kadar
demiştim ya bir zaman

Üzgünüm ben tüm gezegenden özür dilerim
Fakat yalnızlık olabilir mi bir seçim kendiliğinden

Sanki ruhunu şeytana satmış bir çağda yaşıyoruz
Ötekinin üzerinden seni hayal edebiliyor
Seni arzuluyor ve boşa kürek çekiyor

Sarsın o anın kontağında ki tılsım
Tamda ben beni buldum derken
Onu bulmadan bunu diyebilir miydim ki?

Böylesi tekilliğe yazgılanmış
Tanrının yalnızlığını
Bir tek karda ki ayak izlerinden
Kavramış bir aklın
Böyle bir yalıtımı kaldırabilmesi kolay değil?

Modern mağaraların dışına akmadı ki hiç
Ampul neredeyse O da orada oldu hep

Çöküşü temsil ediyor artık tüm felsefeler
İçe bakışlar ve ruhani doktrinler
Elbisesi giydirilmiş birer illüzyondu derken

Ve her zaman sıkı durun
İlginç bir kurgu ve bakış açısı ile
Gecenin deminde
Felsefe
Gelir yaşama dairlerde

Sanki si olmayan bir satılıştı bu
Köle pazarları tarihine uygun

Yanılsamayı kim nerede
Kaç kez baktı da gördü
Göremeyenler hep mi şaşı
Hep bir aldanıştı mı?

Renk körü olanların
Ayırtına vardığı cinsten bir gerçeklik
Felsefesi olmayan bir yaşam mı bu
Ne idüğü belirsiz bir güdük
O yoksa bir ucubemi
Kimin nerede hangi yaşamı…

“Siz...!
Evet siz
Hiç kavrayabilir misiniz?
Niçin bunca alay ve küfür sağanağı altında
Dingin bir tabağa koyup da ruhumu
Gelecek yüzyılların
Şölenine sunduğu mu? ” Viladimir Mayakovski

-Bir Çağdan Geleceğe Çağlayan Dizelerde
Bir Çağ Ancak Nasıl Böyle Güzel İfade Edilebilir-

Vedat Koparan 01.11.2004 (Mesut isimli arkadaşla sohbetin getirisinden.)