Aşılmaz bir duvar gibi çağdaş yaşam,
Yağmurları, doyasıya içen toprakta yas var.
Tortuları altında kıvranan yorgun yeşilin,
Kül rengi saçlarında silinmez pas var.
Esintileri dinleyen bu sessizlik ortamında,
Duyguları kızışan insanlar kör düğüm.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta