Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Sayın sanatçımız sadece şair ve yazar değil, bir toplumbilimcidir. Depremlerin sadece ovalarda yıktığını ve kayada yıkmadığını kavramış olmakla yetinmeyip haykıran çok değerli bir sanatçımızdır. Saygılarımızla
tüm şiirlerinde bir incelik yatıyor Sunay Akın'ın..
Bana ögrencilik yıllarımı hatırlattınız. FAKUR FUKARA Edebiaytı yapıp da köşklerde saltanan sürenleri gördüm.. İnsanlar sokaklarda onun idolozilerini savunurken o kızını Amerika da okutuyordu bu ne denle şiiriniz hiçde tat vermedi.
Yukardakiler elmayı yiyince bodruma ancak çöpü düşüyor...Onlar elmaları yemiş olabilirler ama Sunay Akın'a anlatılan masallları dinleyemediler.
Bodrum katında kalan çocukların elma çöpleri yemesi kadar acı hayat ama elma çöpünde de
bazı çok tat olsa gerek...Bunuda anca bodrum katında kalanlar bilir..
Eh..sosyal konum bodrumu gerektirince, elmanın çöpünün de oraya kalması üzücü ama maalesef gerçek.Yumuşak, özlü ifadeler. Elinize sağlık.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta