Tarlası, bağı varken, terk eylemiş kazayı,
Taşı toprağı altın deyip, vurmuş o da kazmayı,
Sanki dünyayı fetih etmiş, merak eder uzayı,
Yönünü değiştirip, ''çağdaş'' olacakmış..!
Köyden uzaklaşmış, unutmuş insanlığını,
Koca şehre ayak uydurup, değişmiş kılığını,
Kaşlarının ortasını almış, kesmiş bıyığını,
Görseli değiştirip, ''çağdaş'' olacakmış..!
Öyle ya! tarhanadan sıkılmış, bezmiş,
Yeni tatlar ararken, gurmelere özenmiş,
Oturduğu sofra artık, çeşitlerle bezenmiş,
Damağı değiştirip, ''çağdaş'' olacakmış..!
Çıkarıp çöpe atmış, şalvarını donunu,
Bir hevesle, değiştirmiş sesinin tonunu,
Yazık ki yazık, sisteme kaptırmış boynunu,
Dilini değiştirip, ''çağdaş'' olacakmış..!
Der Bekar-i; ''Çağdaş'' olmak akıl ile fikirle,
İnsanlığa yararlı, hem bilgiyle güzel zikirle,
Çağdaş sanılan zehre, ''İSLAM'' panzehriyle,
İlacı değiştirip, ''ALLAH'A'' kul olmakmış..!
Kayıt Tarihi : 9.8.2018 08:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!