Çağdaş Kaside 3

Bugün mezarını ziyaret ettim,
Ey zor günlerimin eski yareni!
Belleğimde sanki canlı bir resim
Gibi canlandırdım aydın çehreni.
Bir bez, asık yüzlü, üzgün ve gergin,
Müthiş ağrılarla ayaklarımda,
Yürüyordum zar zor yanında senin
Bir akşamüzeri günbatımında.
Senin şakaların ve gülüşlerin
Avutacak yerde bungunluğum,
Sanki saplanarak beynime derin
Daha da zor kılıyordu durumu.
Bana göre sende merhamet yoktu,
Yoktu yüreğimi duyma sezisi;
Büyüdü içimde tuhaf bir korku
Yaşadıkça beklenmedik bu hissi.
Eyvah, o günler hep anı oldular!
Gençlik, ne yazık ki, bilmiyor bugün:
Ne gözyaşı döktürmeyen keder var,
Ne sevinç olmadan, gülüşmek mümkün!
Sen öldün...Zamanla dağıldı yasın.
Üstelik de başka bir kadın buldum.
Ne ki bende kaldı hep gözyaşların
Gülüşünü her an içimde duydum.
Ne azizmiş oysa, ne sevimliymiş
O acılarla dolu sandığım günler -
Ne çok güç ve ne çok sıcaklık vermiş
Onlar bu yaralı ruhuma meğer!
Bu yüzden ben suçlayarak kendimi:
"Onu niye anlamadın" diyorum,
En canlı, en güzel halinle seni
Gözümün önüne getiriyorum -
Gözlerin aydınlık, saçların diri:
"Neşeni yitirme! " diyorsun bana,
Oysa şen gülüşün hıçkırık gibi
Çınlıyor kalbimin gözyaşlarında.