Benim sana subh-ı rûşende yâr
Sensin bana ser â ser cân
Bir şeb-i yeldâda şavk-ı mâhsın bana
Benim elemdâr, sensin vuslât bana
Sensin bana din û diyânet
Ağaç ki, öyle böyle değil.
Hani biz nefes alıyorduk onun sayesinde?
Yaşam kaynağımızdı en nihayetinde.
O ağaç değil mi bu ülkenin gençlerini yok eden?
Deniz'i nefessiz bırakan, cansız havada asılı tutan, sonra da toprağa koyan.
Bir salıncak kur ağaca, sallansın çocuk ağaçta.
Gecenin en karanlığında buldum seni.
Uyuyan gökyüzünü seyrederken bütün gece.
Beni göremezmiş dışarı taşmış bir rüzgâr,
Bir rüzgâr gibi ılık esen tanrılar.
Tek bir gün kalacaksa bundan sonra,
Gene geleceğim, gene.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!