Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Öfkenin hışmıyla esen bu rüzgar
Düşen yapraklarla boğuştu.
Yüzgöz oldu ağaçlar,
Tutunacak toprak arasa da ne çıkar.
Tek kelime ile mükemmel dizelerden oluşmuş anlam yüklü bir şiir daha. Başka ne denebilir. Kalemin durmasın, yüreğine sağlık can dostum.
Basarili ve guclu anlatimli,imgeler yerli yerinde,surukleyici.Basarili kaleme saygilar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta