Sokaka lambaları arasında yürüyen insan,
Ne düşünür acaba tek başına?
Duvarlara yazılar yazan bir serseri,
Yazarken ne düşünür acaba?
Elinde kalemi öünde bembeyaz bir sayfa olan yazar,
Sensizlik
Sessizliğin ortasındayım,
Sensizliğin ortasındayım,
Sessizliğin dostuyum,
Sensizliğin düşmanıyım.
Sevmek mi vatanı asıp kesmek?
Kılı kırk yarmak mıdır?
Oy peşinde koşmak,
Makarna sevmek,
Karbon monoksit solumak, solutana köle olmak mıdır vatan sevmek?
Vatan sevmek Mustafa Kemal’i sevmek!
YOK
Soğuk bir hava,
Sessiz bir gün,
Ağlıyorum duyanım yok.
Kindar bir gece,
Seferi olmuş bedenim
Sana ulaşmak için koşuyor
Düşmüş yollarına çaresiz
Seni arıyor.
Çığlıyor durmaksızın
Bir öfkeye mahkum ettim her şeyi,
Aşkı,umudu,mutluluğu...
Seni bir öfkeye mahkum ettim
Kurbanı oldum hislerimin.
Şiddetli yağmurlar yağıyor içimde,
Eser senin... Yapılan ortada...
Neyi becerdin ki?
Bunu beceresin..
...
Muhteşem olmak;
Belki de en güzeli,
Olmamak.
Kaybolanı bulmak;
Belki de en güzeli,
Düşün,
Kahvenin önünde oturan,
Ahmet amcanın
Ne güzeldir o
Maviş buğulu gözleri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!