Çağala Çiçeğim Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gecenin parıldayan çoban yıldızı
Şafak inatla
Düşmüyor sabaha
Sanki kabahat mi?
Karanlık
Hoşlansa hoşlanmasa da
Şu yüreğim
Güneşi görmek telaşında
Ey dağ çiçeğim
Her şeye rağmen
Bir seher vakti
Keyifle
Aydınlığın kucağında öpmek istiyorum seni

Afakanlar bastı beni, her şey sanki tersten
Sis
Duman
Sardı dünyayı
Sevdiğim renkler silik
Her yer kül rengi kütlesi
Daldan açan çağla çiçeğim
Güneşin çıplaklığında öpmek istiyorum seni

Çok yazık, bir nebze saadet bile kalmadı
Her şey kötü kâbus dolu bir rüya gibi
Dünya mı yalan, ben mi?
Yaşamın aksaklığı
Sarstı beni
Sürmeli gözler
Yaralı yürekler
Virane dağlar
Öldüren aşk, korkutan sevda
Özlemini çektiğim güneş halen karanlık kafeste

Karanlığa inat varlığına el pençe durduğum
Venüs yıldızı
Hayat zorluğu
Yâr yokluğu
Ne çok zor
Engerekler
Çıyanlar
Zifiri karanlıklar sardı beni
Narçiçeğim
Bitmeli, bendeki şu dünyayı saran karanlığın acısı

02.11.2015
İstanbul