Çağa Sesleniyorum Şiiri - Abdullah Takım

Her gün yeni bir icat,vermiyorsa mutluluk,
Yarına güvenmişken,geçmişi arar olduk.

Oysa her yeni buluş,mutlu etmiyor bizi,
Gözden geçirmek gerek,yeni düşüncemizi.

Gece-gündüz çalışıp,hükmedecekti güya,
Teslim oldu insanlık,yaptığı aygıtlara.

Her geçen gün daha da götürür yalnızlığa,
Hep çoğu vaat etmişken, razı eder azlığa.

Olmadık dönemlerde, fazlasını istedik,
Çok ümitli olurken, yoksa suç mu işledik.

Daha da uzaklaştık, her yeni çağdan sonra,
Bir araya gelmedik, sosyal olduktan sonra.

İletişim diyorlar, çağa çok yakışmıştı,
İnsanlık hiç bu kadar, yalnız yaşamamıştı.

Depresyon dedikleri, yeni çağın mirası,
Yalnızlık hediyesi, insana baş belası.

Şimdi yeni bir durum, hesapta olmayan gerçek,
Normal bir durum değil, sorgulanması gerek.

Teknolojik gelişme, dert verdi katmer,katmer.
Yeniden sorgularım, elem verirse eğer.

Eskiye çok kızmıştım, beklentim çok büyüktü,
Yeni dediğin durum, sırtımda ağır yüktü.

Her yeni böyle ise, geçmişe özlem duymalı
Zorda kalan insanlık, çıkacak yer bulmalı.

Bu müzmin hastalığın, çaresi yokmuş meğer,
Tekrar mutlu oluruz, başa dönersek eğer.