Uymuyor içimize dışardaki hava;
Gönül durup durup hayıflanıyor.
Yitirdik gençliği,yaşadık hovarda,
Geçen yılların hesabını soruyor;
İnsan bu yaşta çağ yorgunu oluyor.
Neye baksan el; izi yok gönülde,
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
'gençlerinizin en hayırlısı odurki,genç olduğu halde,dindar yaşlı ihtiyarlar gibi yaşamaya gayret eder.ihtiyarlarınızın en bedbahtıda odur,ki,ihtiyar olduğu halde,sefahette ve günahlarda,sefih gençleri taklide çalışır'
'keşki gençliğim bir gün geri dönüp gelseydi,ihtiyarlık benim başıma ne hazin haller getirdi,ona şekva edip söyleyecektim'
insan gençliğini meşru dairede harcamışsa,o ihtiyar bahtiyar ihtiyardır,bey kardeşim.ama sefahette harcamışsa,ikinci misaldeki gibi çok hayıflar,eyvahlar,esefler içinde bu dünyada ömrünü tüketecek,ahirettede büyük ve acıklı bir azaba düçar olacaktır.
Allah(cc)bizleri bahtiyar ihtiyarlardan etsin inşaallah.
selamlar,saygılar.
oldukça başarılı bir çalışma olmuş. şairimi yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta