Kaç kasımpat yargılandı sarısından dolayı
Kaç kardelen karsız kaldı yaşadığın bozkırda
Nice genç kan sularken zamansız toprağını
Düşülen her dipnotta senin katlin yazıldı
Bir firavun gölgesiyle sarıyorken çağını
Gece aydınlık kaldı yaşanan karanlıkta...
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bir şarkının bir mısrası düştü dilime, “bir çağ yangını bu!”.
Kesinlikle öyle…
“bir çağ yangını bu!” hatta bir afet, yetmedi bu bile bana, felaket! En kısasından “kıyametin önsözü” bu olmalı!
Hani, talim şart ya! Yoksa diyebileceğimiz bir şey olur mu, o Ulu Yaradan’a?
Hadi, bu firavunların gölgesinde, biz bozkırlarımızı karla dolduralım!
Gecesi bile aydınlık geleceğe inşaAllah…
Saygı ile…
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta