Çağ Dışı Aşk Şiiri - Osman Velioğlu

Ne sen Leyla idin vefadan yoksun;
Ne ben Mecnun, yorgun, çöl avaresi..
Ağlasam da yoksun, gülsem de yoksun,
Sensizliğin gülüm sensin çaresi...

Ferhad gibi dağ delmişlik gücüm yok,
Şirin için ateş güllü tacım yok,
Aşktan başka hissettiğim acım yok
Sonsuzlukmuş bu belanın süresi.

Dil çözüldü, Kerem olup söyledim,
Aslı'm için eyvahladım, oyladım
Onu ehil,beni yaban eyledim,
Gelmiyor insanın insan göresi.

Kamber'in de bir Arzu'su var idi,
İkisi de heder oldu, eridi,
Bu dert beni diyar diyar sürüdü,
Mutluluğun olduğu yer neresi?

Tahir ile Zühre vardı bir zaman,
Muhannitler bir gün vermedi aman,
Şu benim derdim de kahırlı, yaman,
Gelmedi feleğin derman veresi.

Emrah'ın Selbi'ye ermesi zordu
Uğruna, binler dert zinciri kırdı,
Bu sevda da beni bitirdi, yordu,
Sürüdü meçhule hasret deresi....

Velioğlu Osman, çağın aşığı,
Gençliğimin o yar oldu ışığı,
Salladı da durdu dünya beşiği,
Bilemem ne olur bundan gerisi.