Biz çağ atladıkça çatır çatır çatlıyor çekemeyenler. '' Çatır çatır'' çatlasınlar. '' Hop hop'' hoplasınlar. '' Zıp zıp'' zıplasınlar. Biz çağ atladık çağ.
Şükür'' Ben yemek yapmasını bilmiyorum.'' diyemez oldu yeni gelinler. Öğrettik onlara kanal kanal yemek yemeyi. Yemek yeme adabını. Neydi düne kadar insanların görgüsüzlüğü tabağı kaşıkla boşalttıkları yetmiyormuş gibi bir de parmakları ile sıyırıp parmaklarını ağızlarına götürürlerdi.
Siz gördünüz mü yemek yapma yarışlarında öküz gibi önüne geleni yiyeni. İyi ki yarışma programları var. Programlar yemek yapmayı öğretmekle kalmıyor bir de yemeyi öğretiyor.
Düşünüyorum da 70'li yılları. Tv insanları haftanın bir saatine mahkum ederdi. Cumartesinden cumartesiye bir Türk filmi. Bütün insanlar işini gücünü bırakır esir olurdu TV'ye. Ne tencereler çaydanlıklar yandı. Hey gidi günler hey! Bir de Filmler film olsa. İzleyenlerden bir tekini göremezdiniz ağlamayan.
Bir aşk kadar zehirli,bir orospu kadar güzel.
Zina yatakları kadar akıcı,terkedilişler kadar hüzünlü.
Sabah serinlikleri; yeni bir aşkın haberlerini getiren
eski yunan ilahelerinin bağbozumu rengi solukları kadar ürpertici.
Öğlen güneşleri; üzüm salkımları kadar sıcak.