Çağ Şiiri - Emre Gaviyel

Çağ, hastalandı.
Çağ,
öksüre öksüre diyor ki;
bilmiyorum bahsi edilecek
mert bir konu kaldı mı?

Çağ, belini doğrultup .
inandı bir saniyelik şifa perilerine.
iriltti gözlerini, baktı havaya
göz bebekleriyle selamladı hidrojeni
oksijeni, gerindi gerisin geriye,
doldurdu havayı Çağ çağdaş ciğerlerine.
gırtlağından geçerken,
bin yıllık çatlaklara,
içilen cigaraların birikmiş kum tepelerine
sürtündü hidrojen.
-ben böyle homurtu duymadım başka bir çağdan.
ama iyi şişirdi ciğerlerini.

şifa perileri bir kaç dakika daha uçacaktı belli,
vakti yoktu çağın vakti.
sigarasından bir duman aldı ve dedi ki
''Hazır iyiyim, haydi kalkın''