Çağ Şiiri - Sandra Şentürk

Dünyayı cehennem haline getiren herşeyden nefret ettim.
Para,zevk ve çıkar
İnsanların o iğrenç nefislerinden nefret ettim
Sonra sahte sevgilerden,yüzdeki maskelerden...
Beni küçük yaşta babasız bırakan insanların o para sevdasından iliklerime kadar nefret ettim
Bir kız çocuğunun yaşayamadığı baba sevgisinin fiyatı neydi ?
Ne kadar para bir babanın kızına vereceği sevgiye bedel olabilir ki...
Herkes beni suçladı suçlamak zaten en kolayı ama kimse hatalarımın masum sebebini anlayamadı.
Kötü biri olup iyi insan rolü kesen iyiliğimi istiyormuş gibi görünüp bana kötülük yapmaya çalışan herkesten nefret ettim
Radyoda çalan şarkılardan,bana geçmişi hatırlatan anısı olan mekanlardan nefret ettim.
Şerefe üstüne kaldırılan kadehlerin acı tadından tad alabilen ve o kadehteki acı gözyaşları günahını farketmeyen ve o kadehin zehirleyemedigi her kötü kalpli insandan nefret ettim
Birinin hayatını zehir edip sonrada hiçbirşey olmamış gibi mutlu yaşayabilen vicdan azabi dahi çekmeyen herkesten nefret ettim.
Kısacası ben bu cağdan nefret ettim.