14 Nisan 2004 İrem’in bir yaşına armağan
İrem İrem tatlı İrem,
Yollarına güller serem,
Seni hep gülerken görem
Has bahçede gülüm İrem.
Sakkuluslarda sıra sıra makulalar var,
Tüy hücreleri orda yiten dengeyi arar.
Ayarlıdır başı insanın dik durmak için,
Kimisi utanmadan, eğer önünde hiçin.
Bugün onu göremedim,
Gözyaşlarım sele döndü;
Bilmem neden küsmüş bize,
Gün geçtikçe ele döndü.
Sazı sevmez, sözü sevmez,
Dinledi insanlık en büyük dersi,
Evreni kuşattı Resul’ün sesi.
Cehaleti aldı ayakaltına,
Yükseldi dualar Allah katına.
İnsanlar eşittir Allah indinde,
Takva tek ölçüdür bu ulvi dinde.
Akson uçlarında aracılar var,
Dışarı atılan, bir binek arar,
Kimi gaza, kimi frene basar;
Kimisi uyarır, kimisi susar,
Sinapsların engin büyüsü vardır.
Pınar coştu güller açtı yüzünde,
Görünüyor iki cihan gözünde,
Gönül saklar bin bir sırrı özünde,
Leyla’dır Mecnun’a gönül pınarı.
Gönül pınarının taşkın akışı,
Bir damla gözyaşı,
Ilık ve duru,
Yüz soluk,
Bakışlar buğulu mu buğulu…
Ardından diğerleri,
Boncuk boncuk dizili,
14 Nisan 2013 İrem’in on yaşına armağan
Aydınlığa kapıları,
Eller açsın İrem için.
Kıskansa da tüm bülbüller,
Yağmur ayıdır nisan ve bahar ayı,
Bahar seninle güzel, yağmur seninle,
Sensin aydınlatan Ayı, Dünyayı,
Ay seninle güzel, Dünya seninle…
14 Nisan 2007, İrem’in dört yaşına armağan
Bir okula başlamışsın,
Gönüllerde kışlamışsın,
Zaman akıp giderken sen,
Kalbimize işlemişsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!