Yaşadığım zaman diliminin
Her saniyesinda sen varsın
Her gün seninle uyanır
Seninle uyurum
Güldüğünde seninle güler
Ağladığımda seninle ağlarım
Toprak uyandı kış uykusundan
İlkbahar hüzünlü
Çiçekler dalında pişman
Sen yanımda olmayınca
Kafeste bülbül çiçekte arı
Sabahın ilk ışıklarında
Gözlerini isterdim
Dudaklarımın arasına alıp
Yüreğimle öpmek için
Uyurken göğsüne yaslanıp
Ellerinden tutarak
Zamansız esti
Kavak yelleri başımızda
Acımasız girdabına aldı
Ömrümüzün sonbaharında
Seni bende
Organik etin doyulmaz lezzetin
Özel gecelerde başrolde yerin
Hasreti gideren özel yemeğin
Aşıklar sözünde sen varsın kaz’ım
Serhat Kars’ın dağlarına yaslanır
Sensizlikten kaynaklanan
İçimde kocaman bir boşluk oluştu
Bende kalan beynime kazıdığım
Gözlerinin huzur veren rengi
Beni ağlatan hüzünlü bakışların
Issızlaşmış yokluğunda kalabalıklar
Kulaklarım sağırlaşıyor o gürültüde
Düşünceler duygular sana yönelince
Başlıyor işten dışa hareketler
Yüzde oluşan tebessümler
Konuşmam gerekmiyordu
Hissediyordu nefes alışımdan beni
Benden çok uzaklarda
Karşımda olması gerekmiyordu
Gözlerim kapalı görüyordum onu
Tatlı dilim sen acı dil oldun
Üzgünüm yasakladım artık sana
Sevdaya dayalı tüm sözcükleri
Ne dediğini bilemedim ama canım çok yandı
Sahi ne söyledin de güzel gözlümü incittin
Titredi yüreğim
Sen geliyorsun diye
Bedenim hafifledi
Uçup kapıya kondum
Seni karşımda görünce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!