Café Şiiri - Abdulvahap Ateş

saat iki
café’m bekliyor beni
gel-gitin etkisiyle
dolup boşanan nehri
salmış ayaklarına
topluyor gidenleri
akşamcı bedenleri
dolduruyor içkiyle
bilincin çektirdiği
yaşamın yüklediği
hayatın imlediği
ızdırap serinliyor
her boşalan kadehte

café’m ırmak sırtında
yolcusunu bekliyor
zamana demir atmış
içen yelkenler fora
tayfalar pinekliyor

saat iki buçuk
kahve saatim geldi
cebimde not defterim
köşede belli yerim
salut marie bruno
hal hatır sorup geçtim
sekide mimli yerim

bir bardak su ve kahvem
ilham bekleyen kalbim
kör topal şiirlerim
barda bir kaç ayyaşın
hayretine mucibim
kim ne diye sorarlar
aldırmaz gülümserim
köşeden başka yerim
kahveden başka içkim
saatim iki buçuk
sigaramı tellerim

saat üç
durdu mimlendi sanki
beynimi kemiriyor
şiirlerin direnci
yüreğimi emiyor
aklımdaki med cezir
kalemime biniyor
ve kalemim inliyor

Quimper 25-02-2006

saat 15.15