Senin için öldü diyorlar hefle
Yokluğun ter döküyor
Kandırmaya beni
Bu acıyada alışırmışım güya
Hatta yaşama telaşıyla
Günler geçer
Hatırlarmışım seni
Şöyle bir
Apaktı yüzün
Söylenceye göre
İyiye işaretmiş bu
Öteki yaşamında
Ve toprağın gül gibi...
Dört hastalığa birden gülümsedin sen
Mezarın diye gösterdikleri
Olsa olsa bir çadır
Bir büyük savaştan
Amansız çarpışmalardan sonra
Göğsünde dört madalya
Dineliyorsun şimdi
Toprağın gölgesinde
Hayır,sen ölmedin baba
Ölüm mutlu yaşamlar içindir
Tanrının hoyrat kullarının
Böyle yazar
OI kitabında
Kayıt Tarihi : 30.1.2005 22:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)