Eski…
Sil başa yani.
Çocukluğum beni çağırır,
panayırlar; İznik, Yenişehir derken,
çadır tiyatrosunun önünde çığırtkanlar.
Poturları görürüm
paçaları dar, kıldan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
